صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۰۶۶ بر زمین ناید ز شادی پای من چون گردباد تا خس و خاشاک هستی را به هم پیچیدهام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسی از شادی و نشاط شاعر است که همچون گردباد در حرکت است و با انرژی و شوق، هر چیز ناچیز و بیارزشی را به هم میریزد. شاعر با قوت و قدرت خود به زندگی و دنیای اطرافش واکنش نشان میدهد.
هوش مصنوعی: من از شدت خوشحالی نمیتوانم پا بر روی زمین بگذارم؛ مانند گردبادی که خس و خاشاک را به هم درهم میپیچد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.