صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۰۶۲ به پای قافله رفتن ز من نمیآید چو آفتاب به تنها روی برآمدهام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این مصرع بیانگر احساس تنهایی و ناتوانی گوینده در همراهی با دیگران است. او مانند آفتابی که به تنهایی بالا میآید، احساس میکند که نمیتواند به قافله و جمعیت بپیوندد.
هوش مصنوعی: من نمیتوانم در کنار جمعیت حرکت کنم و مانند آفتابی که به تنهایی سر برمیآورد، تنها و جدا هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.