صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۵ چون به داغ غربت من دل نسوزد سنگ را؟ خال موزونم که بر رخسار زشت افتاده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به احساس تنهایی و غربت خود اشاره می‌کند و می‌گوید حتی سنگ هم برای او دلسوزی نمی‌کند. همچنین به زشتی چهره‌اش که خال موزونی بر آن افتاده اشاره دارد. به نوعی، او از غربت و دردهای درونی خود شکایت دارد.
هوش مصنوعی: چرا کسی به خاطر غم و درد تنهایی من ناراحت نمی‌شود؟ در حالی که من به خاطر عیب و نقصی که در چهره‌ام دارم، احساس درد می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.