صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۰۵۱ منم آن لاله که از نعمت الوان جهان با دل سوخته و خون جگر ساختهام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: فردوسی در این بیت به توصیف خودش به عنوان لالهای میپردازد که با وجود سختیها و رنجهای زندگی، به زیبایی و شکوه خود ادامه میدهد. او احساسات عمیق و دردهای درونیش را به تصویر میکشد و از نقش و جایگاه خود در دنیا سخن میگوید.
هوش مصنوعی: من همان لالهای هستم که با وجود رنگها و نعمتهای فراوان جهان، دل سوخته و درد و رنج زیادی را تحمل کردهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.