صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۲ نفس رسید به پایان و در قلمرو خاک نیافتیم فضای نفس کشیدن دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس پایان زندگی و محدودیت‌های دنیوی است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که وقتی نفس به پایان می‌رسد، در دنیای مادی هیچ فضایی برای تنفس و رهایی دل وجود ندارد.
هوش مصنوعی: نفس به انتها رسید و در دنیای خاکی، جایی برای تنفس دل نیافتیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.