صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۰۳ منم آن نخل خزان دیده کز اسباب جهان هیچ در بار به جز برگ سفر نیست مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت خود را به نخل خزان دیده تشبیه میکند که در جهان تنها چیزی که دارد، برگ سفر است و از سایر اسباب و لوازم دنیا بیخبر است. این تعبیر نشاندهنده تنهایی و عدم وابستگی به دنیا است.
هوش مصنوعی: من همان درخت نخیلم که در پاییز خود هیچ چیزی جز برگهای سفر را به همراه ندارم و از تجهیزات دنیا چیزی برایم نمانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.