صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۷ در دشت با سرابم، در بحر یار آبم چون موج در عذابم، از خوش عنانی خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف حال خود می‌پردازد؛ او احساس می‌کند که در سراب‌ها و دریاچه‌های توهمی از عشق غرق شده است و مانند موجی در عذاب و بی‌قراری است به خاطر خوشی‌هایی که از آن برخوردار است.
هوش مصنوعی: در دشت به خاطر سراب‌ها و دریا به خاطر محبوبم در حالتی بی‌قراری هستم، مانند موجی که در عذاب است، از خوشی و سرسختی خودم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.