تا به کی همچون سگان گیرد ترا در خواب، صبح؟
چون گل از شبنم بزن بر چهره خود آب، صبح
شیر مست فیض شو از جوی شیر روشنش
تا نگشته است از شفق چون دامن قصاب صبح
در وصال از عاشق صادق نمی داند اثر
چون شکر در شیر، گردد محو در مهتاب صبح
گر نداری زنده شب را از گرانخوابی چو شمع
سبحه گردان شو ز اشک گرم در محراب صبح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات اشعار در مورد بیداری و شور زندگی است. شاعر از خواننده میخواهد که بهجای خوابیدن و سرگرم شدن با مشکلات، بیدار شود و از زیباییهای صبحگاه بهرهبرداری کند. او به تصویر گل و شبنم اشاره میکند و بر اهمیت لذت بردن از لحظات طلایی صبح تأکید میکند. همچنین به عشق و وصال اشاره شده است و اینکه زنده بودن در شب میتواند به خوابیدن و غفلت منجر شود. در نهایت، شاعر دعوت میکند که با دلی پر شور و اشکهای گرم به عبادت و دعا در صبح بپردازند.
هوش مصنوعی: تا کی همچنان در خواب و بیخبری خواهی ماند؟ با آغاز روز و تابش نور آفتاب، باید مثل گل، خواب را ترک کرده و خود را تازه کنی.
هوش مصنوعی: اے شیر مست، از جوی شیر روشن بنوش و لذت ببر، زیرا هنوز صبح نیامده و آسمان رنگ روشن صبحگاهی را به خود نگرفته است.
هوش مصنوعی: در نزدیکی محبوب، عاشق واقعی تأثیری از خود نشان نمیدهد، چونکه شکر در شیر حل میشود و در نور مهتاب صبح ناپدید میگردد.
هوش مصنوعی: اگر در شب بیدار نمیمانی و خواب سنگین تو را میگیرد، مانند شمعی باش که در محراب صبح با اشکهای گرم خود ذکر میگوید و دعا میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.