گنجور

 
رضاقلی خان هدایت

از اماجد فضلا و از اکابر علمای عالی مقداربود. عمادالدین زنگی دیوان انشاء و سر رشتهٔ خود را به وی تفویض فرمود. آخر به ترک خدمت دیوان و قربت سلطان مذکور گفته و طریقهٔ فقرو فنا پذیرفته. در زاویهٔ عزلت منزوی وناهج اخروی شد. خوارزمشاه و ملک مازندران به وی اظهار اخلاص می‌نمودند. تیمّناً این رباعی از او نوشته شد:

رو در صف دوستان ما باش مترس

خاک ره آستان ما باش مترس

گر جمله جهان قصد به جان تو کنند

دل فارغ دار از آنِ ما باش مترس

 
 
 
از گنجینهٔ گنجور دیدن کنید!