قَدْ سُورِهْ، دِهُونْ میمِهْ، کِلٰالِهْ تِهْ بُورْ
دیمْ خُورِهْ، لَبُونْ لَعْلِهْ، تَنْ سُونِ کٰافُورْ
چِشْ مَسِّهْ، اَبْروُ هَرْ گُوشِهْ دٰارْنِهْ صَدْ شُورْ
سُو آلِهْ قَمِرْآسٰا، بَدینی مِهْ نُورْ؟
کَتْمِهْ مِنْ تِنِهْ یٰاسِهْ جِهْ مُونِنْدِ مُورْ
تِهْ یٰاسِهْ مِرِهْ کِرْدِهْ سَرْ تٰا بِهْ پَیْ عُورْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
قدت سرو، دهانت حلقه‌ی میم و زلف تو بور است / رخسارت حور، لبانت لعل‌فام و تنت مانند کافور است
چشم مست و خمار است، هر گوشه‌ی ابرو صد شور و غوغا دارد / پیشانی چون ماه است، نور چشم مرا دیده‌اید؟
از نومیدی و بهانه‌ی تو مانند مور ناتوان شده‌ام / بهانه‌ی تو تمام وجودم را برهنه و عور (استخوانی) ساخته است
هوش مصنوعی: بیت اشاره به این دارد که برخی از افراد با استفاده از صحبت‌های شیرین و ظاهری جذاب، سعی در فریب دیگران دارند. در واقع، ظاهر زیبا و حرف‌های دل‌نشین آنها می‌تواند باعث شود که دیگران به حرف‌هایشان اعتماد کنند و به دام بیفتند. اما در پس این ظواهر، ممکن است نیت‌های بدی نهفته باشد. این موضوع به ما یادآوری می‌کند که نباید فقط به ظواهر اکتفا کرد و باید به نیات واقعی افراد توجه کنیم.
هوش مصنوعی: چشم‌هایت مانند مس است و ابروهایت در هر جا که باشد، صد شور و شوق را به وجود می‌آورد. آیا از این قمرآسا که نورش را می‌بینی، با خبر هستی؟
هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که فردی با ناامیدی و حسرت به وضعیتی اشاره دارد که در آن نمی‌تواند احساسات و درد خود را به درستی بیان کند و در نتیجه، به دنبال راهی برای فرار از این وضعیت است. او به نوعی به این فکر می‌کند که چگونه می‌تواند از مشکلاتش رهایی یابد و به آرامش برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.