شنیدم حاجییی احرام بسته
چو در ریگ بیابان گشت خسته
بخود گفت: ار چه پر تشویش راهست
جمال کعبه نیکو عذر خواهست
اگر در خانه خود را قید سازی
کجا مرغ حرم را صید سازی؟
ز هجران گر چه داری صد شکایت
به روز وصل بگذار آن حکایت
به ماهی گر پدید آید گناهی
توان بخشید جرمش را به ماهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به سفر حاجی (مردی که به حج میرود) اشاره میکند که با وجود خستگی در بیابان، به زیبایی کعبه فکر میکند و میگوید اگر خود را در خانهاش محدود کند، چگونه میتواند روح خود را آزاد کند. او همچنین به این نکته میپردازد که اگرچه در زمانی جدایی و غم باشد، در روز وصال باید از آن غمها گذشت. در نهایت، شاعر به مفهوم عفو و بخشش نیز اشاره میکند و بیان میکند که حتی اگر در ماهی گناهی پیش آید، میتوان آن را نادیده گرفت.
هوش مصنوعی: شنیدم که حاجیای پس از اینکه احرام خود را به تن کرد، در بیابان و در میان سنگها و ریگها خسته و پژمرده گشت.
هوش مصنوعی: با خود گفت: هرچند راه سخت و پُر از نگرانی است، زیبایی کعبه عذر خوبی دارد.
هوش مصنوعی: اگر در خانهات را بستهنگهداری، چگونه میتوانی به شکار پرندههای حرم بروی؟
هوش مصنوعی: اگرچه از دوری شکایتهای زیادی داری، در روز وصال از آن خاطرات و شکایات بگذر و به خوشیها فکر کن.
هوش مصنوعی: اگر ماهی در دریا مرتکب اشتباهی شود، میتوان به آن عذر بخشید و خطایش را نادیده گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.