هوش مصنوعی: این شعر به بیان حسرت و ناپایداری لحظات می‌پردازد. شاعر از گل می‌خواهد که زمان را متوقف کند، چرا که با وزش باد بوی خوش او می‌رود و مانند خاک در هر مسیر و جایی پراکنده می‌شود. او تأکید می‌کند که باید از لحظات وصال و شادابی استفاده کرد، وگرنه پیش از آنکه آن لحظات بگذرد، آبرو و زیبایی او از بین می‌رود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حسرت و ناپایداری لحظات می‌پردازد. شاعر از گل می‌خواهد که زمان را متوقف کند، چرا که با وزش باد بوی خوش او می‌رود و مانند خاک در هر مسیر و جایی پراکنده می‌شود. او تأکید می‌کند که باید از لحظات وصال و شادابی استفاده کرد، وگرنه پیش از آنکه آن لحظات بگذرد، آبرو و زیبایی او از بین می‌رود.
هوش مصنوعی: گل گفت: صبر کن، که باد عطر و بوی مرا می‌برد مانند خاک، به هر کوچه و خیابانی.
هوش مصنوعی: با اتصال من به تو، آن آب مثل آتش می‌نوشد. قبل از این‌که آتش، آبرویم را ببرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.