هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به بیارزشی و پوچی ظواهر دنیوی اشاره دارد. شاعر با استعارههایی همچون "ماه"، "ماهی"، "شاهی" و "کوس الهی"، به این نکته میپردازد که همهی این چیزها در نهایت هیچ هستند و نمیتوانند به عمق معنا دست یابند. در واقع، او به بیاساسی و زودگذر بودن شهرت، قدرت و صداهای دنیوی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که در برابر زیبایی و شکوه تو، حتی ماه و دریا هم اهمیت چندانی ندارند و مقامهای بزرگ مانند سلطنت و ثروت نیز در مقابل تو هیچ ارزش و معنایی ندارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به بیارزشی و پوچی ظواهر دنیوی اشاره دارد. شاعر با استعارههایی همچون "ماه"، "ماهی"، "شاهی" و "کوس الهی"، به این نکته میپردازد که همهی این چیزها در نهایت هیچ هستند و نمیتوانند به عمق معنا دست یابند. در واقع، او به بیاساسی و زودگذر بودن شهرت، قدرت و صداهای دنیوی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که در برابر زیبایی و شکوه تو، حتی ماه و دریا هم اهمیت چندانی ندارند و مقامهای بزرگ مانند سلطنت و ثروت نیز در مقابل تو هیچ ارزش و معنایی ندارند.
هوش مصنوعی: آن سر و صدا و هیاهو و آواز و نوا و طنین دلنشین ساز الهی، همه هیچ و پوچ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.