اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶ ای مهر تو از جهان پذیرفتهٔ من مشتاق تو این دیدهٔ ناخفتهٔ من هر چند جهان ز گفتهٔ من پر شد اکنون به کمال میرسد گفتهٔ من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان میکند که عشق و محبت به معشوق او را از جهان جدا کرده و چشمان او همواره به دنبال معشوق است. هرچند که دنیا از حرفهای او پر شده، اما اکنون آن صحبتها به کمال و حقیقت نزدیک میشود.
هوش مصنوعی: ای پرتو محبت تو، که من در این جهان به خاطر تو به این حالت درآمدهام، این چشمان خسته و بیدار من تنها به خاطر شوق تو بیدار و هوشیار هستند.
هوش مصنوعی: با اینکه دنیا از حرفهای من پر شده، اکنون گفتههای من به اوج و کمال خود میرسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.