هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان میکند که نسیم صبحگاهی از خاک سر او را بلند کرده و نامهای را به او مینماید. او میخواهد نامه را ببوسد و بر سینهاش بگذارد، اما چشمانش او را رها نمیکنند و نمیگذارند سرش را پایین بیاورد. این ابیات احساساتی عمیق و درگیریهای درونی شاعر را به تصویر میکشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان میکند که نسیم صبحگاهی از خاک سر او را بلند کرده و نامهای را به او مینماید. او میخواهد نامه را ببوسد و بر سینهاش بگذارد، اما چشمانش او را رها نمیکنند و نمیگذارند سرش را پایین بیاورد. این ابیات احساساتی عمیق و درگیریهای درونی شاعر را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: باد صبا از خاک، نامهای آورد و باعث شد که سرم به افراشته شود.
هوش مصنوعی: گفتم که میخواهیم همدیگر را ببوسیم و احساساتمان را بیان کنیم، اما او اجازه نداد و به من اجازه نداد که سرم را به سینهاش بگذارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.