اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۸۷ در فکرت جان راه بیاموز ای دل صد شمع زنور دل برافروز ای دل غافل منشین چو شمع می سوز ای دل کز پهلوی ما می گذرد روز ای دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل می‌خواهد که به فکر و آگاهی برسد و همچون شمعی روشن باشد و نورانی شود. او تذکر می‌دهد که نباید غافل بود و باید به یاد داشت که زمان به سرعت می‌گذرد. در واقع، شاعر به ارزش زمان و بیداری دل دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: ای دل، در اندیشه‌ات جان را یاد بگیر و مانند صد شمع، نور قلبت را روشن کن.
هوش مصنوعی: بی‌توجه نباش، مانند شمع می‌سوز که روزها در کنار ما می‌گذرد. ای دل!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.