هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از وضعیتی خالی و بی‌مقدار صحبت می‌کند. او به این نتیجه می‌رسد که هیچ چیزی از عقل، دل، صبر، حال و مال ندارد و در نهایت به این عدم و پوچی اشاره می‌کند که او در حقیقت «بر هیچ» است. شاعر خود را چیزی جز یک ذره در برابر عالم نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: نه عقل دارم، نه دل، نه صبر، نه احوالی که بتوانم تحمل کنم و نه مالی که به درد بخورد. در حقیقت، همه این‌ها به من یادآوری می‌کند که در واقع هیچ نیستم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از وضعیتی خالی و بی‌مقدار صحبت می‌کند. او به این نتیجه می‌رسد که هیچ چیزی از عقل، دل، صبر، حال و مال ندارد و در نهایت به این عدم و پوچی اشاره می‌کند که او در حقیقت «بر هیچ» است. شاعر خود را چیزی جز یک ذره در برابر عالم نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: در درونم نگاهی بینداز، از پا تا سر هیچ چیزی ندارم؛ مانند ذره‌ای در برابر نور، هیچ ارزشی ندارم.
هوش مصنوعی: نه عقل دارم، نه دل، نه صبر، نه احوالی که بتوانم تحمل کنم و نه مالی که به درد بخورد. در حقیقت، همه این‌ها به من یادآوری می‌کند که در واقع هیچ نیستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.