هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شخصی می‌خواهد که به خاطر رهایی از درد و مشکلات، شرم کند. او به این فرد اشاره می‌کند که در حالی که از بلاها بی‌خبر نشسته، بی‌رحمی و تهمت زدنش بی‌اثر است و این امر بر زیبایی‌های او سایه انداخته است. به طور کلی، شاعر انتقادی به این فرد دارد و او را به فکر فرو می‌برد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شخصی می‌خواهد که به خاطر رهایی از درد و مشکلات، شرم کند. او به این فرد اشاره می‌کند که در حالی که از بلاها بی‌خبر نشسته، بی‌رحمی و تهمت زدنش بی‌اثر است و این امر بر زیبایی‌های او سایه انداخته است. به طور کلی، شاعر انتقادی به این فرد دارد و او را به فکر فرو می‌برد.
هوش مصنوعی: ای کسی که از درد و رنج رهایی یافته‌ای، آیا از این که در آرامش و بی‌خیالی نشسته‌ای شرم نمی‌کنی؟
هوش مصنوعی: تو انسان سنگ‌دلی هستی و با تهمت‌ها و بدگویی‌هایت نمی‌توانی تأثیری بر زیبایی و جلوه‌های محبوب بگذاری، برای این کارهایت باید شرمنده باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.