فریاد کنم زان سر زلف تو بسی
کو کرد جهان بر دل من چون قفسی
................................
................................
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از زیبایی و جاذبههای موهای معشوقهاش به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و احساس میکند که عشق او زندانی برای دلش ایجاد کرده است. او میخواهد فریاد بزند و از این احساسات عمیق صحبت کند.
هوش مصنوعی: فریاد میزنم از آن مویی که تو داری، زیرا آن مو مانند قفسی است که تمام جهان را بر دل من محصور کرده است.
هوش مصنوعی: در این دنیا، اگر دلی شکسته باشد، باید به یاد آن لحظات زیبا و خوش بمانیم و به زندگی ادامه دهیم. هر خداحافظی در واقع آغازی برای یک سفر جدید است و باید به یاد داشته باشیم که عشق و محبت همیشه در قلبهایمان باقی میماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.