چون نار رخی ز نور پر مایه که دید؟
گسترده به روز بر، ز شب سایه که دید؟
بر توبه از گناه پیرایه که دید؟
ایمان و نفاق هر دو همسایه که دید؟
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل دربارهٔ دیدن زیبایی و نور چهرهٔ معشوق است که در مقایسه با تاریکی شب قرار دارد. شاعر به توبه از گناه و همجواری ایمان و نفاق اشاره میکند، و این مضمون نشاندهندهٔ تضادها و چالشهای انسانی است.
هوش مصنوعی: چون چهرهای مانند آتش از نور زیبا ببیند، چه کسی میتواند آن را نادیده بگیرد؟ چه کسی میتواند سایه شب را در برابر نور روز ببیند؟
هوش مصنوعی: آیا کسی را دیدهاید که از گناهش توبه کند و این توبه را به زینتی زیبا آراسته باشد؟ همچنین، آیا کسی را دیدهاید که هم ایمان و هم نفاق در کنار هم وجود داشته باشند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.