نیر تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۴ حاشا که بچشم من شبی خواب آید چون یادم از آن طرّۀ پرتاب آید گرد دلبر نوپری بیاید بر من تا حشر مرا ز دیده سرخاب آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر ابراز میکند که هرگز خواب نمیبیند، چرا که یاد آن معشوق زیبا و دلربا در ذهنش همواره زنده است و او را به وجد میآورد. این معشوق به دل او میآید و زیباییاش باعث میشود که حیات و شادابی را در وجودش احساس کند.
هوش مصنوعی: هرگز خواب به چشمان من نمیآید، چون یاد تو که با آن زیباییات در ذهنم است، مرا بیدار نگه میدارد.
هوش مصنوعی: یک دختر جوان و زیبا به سراغ من میآید و با حضورش باعث میشود تا تمام غم و غصهها از چشمانم پاک شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.