نیر تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۴ حاشا که بچشم من شبی خواب آید چون یادم از آن طرّۀ پرتاب آید گرد دلبر نوپری بیاید بر من تا حشر مرا ز دیده سرخاب آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر ابراز می‌کند که هرگز خواب نمی‌بیند، چرا که یاد آن معشوق زیبا و دلربا در ذهنش همواره زنده است و او را به وجد می‌آورد. این معشوق به دل او می‌آید و زیبایی‌اش باعث می‌شود که حیات و شادابی را در وجودش احساس کند.
هوش مصنوعی: هرگز خواب به چشمان من نمی‌آید، چون یاد تو که با آن زیبایی‌ات در ذهنم است، مرا بیدار نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: یک دختر جوان و زیبا به سراغ من می‌آید و با حضورش باعث می‌شود تا تمام غم و غصه‌ها از چشمانم پاک شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.