بخش ۱۱ - نوحهٔ ترکی زبان حال مادر جناب قاسم علیه السلام
ایتدی غم طغیان سرور قلب ناشادیم اویان
اود دو توب جلم چخوب قلا که فریادیم اویان
آچیلوب قان چشمه ساری آلدی دور چشممی
اولدی سیل اویناقی کنج محنت آبادیم اویان
طرفه لاله ستان اولوب دورون سرشک آلدن
باشلیوب قمربار افغان سرو آزادیم اویان
کاکلون بادیله یاتوب گورمشم خواب مخوف
اولموشام دیوانه وش ماه پریزادیم اویان
یاوریم غم لشگری قیلدی مسخر گوگلیمی
ضعف تایدی قوّت الدن گیتدی بنیادیم اویان
دامه دو شموش صیدتک یول گوزامکدن گوزاریم
دولدی قان یاشیله آهوگوزلو صیادیم اویان
گورمسون تا گل بوزون گون باشون اوسته نوعروس
ایلیوب زلفین پریشان تازه دامادیم اویان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از غم و اندوهی که بر قلبش سایه افکنده، سخن میگوید. او به توصیف احساسات عمیق خود و ناامیدیهایی که با آنها روبروست میپردازد. شاعر به تصاویر طبیعی و زیباییها اشاره میکند تا نشان دهد که این زیباییها در کنار درد و رنج او قرار دارند. او به حسرت و آرزوهای ناشدنی خود اشاره میکند و از خوابهای تلخی که میبیند، سخن میگوید. در پایان، با نگاهی به عشق و امید به آینده، به تصویر someone خاص به نام عروس اشاره میکند و خواهان روزی است که بتواند همه غمهایش را فراموش کند و به شادی دست یابد.
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که بر دل بیقراری من حاکم است، به قدری شدید است که حتی صدای فریاد من نیز به گوش کسی نمیرسد.
هوش مصنوعی: آچیلوب قان چشمه ساری آلدی دور چشممی اولدی سیل اویناقی کنج محنت آبادیم اویان چشمهای جاری از خونم دور چشمانم به راه افتاده، بر لبهایم آرامش میآورد و در جایی که درد و رنج در آن وجود دارد، نشستهام.
هوش مصنوعی: در دامان لالهزار، آبی گشتی را میگیرم. به سرخی گلها، دلم گواهی میدهد که من نیز به مانند سرو بلند و آزاد، در درختان سر به آسمان ساییدهام.
کاکلت با باد خوابید. خواب ترسناک دیدهام. مانند دیوانگان شدهام. ماه پریزادم بیدار شو.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به ابراز احساسات خود دربارهی غم و اندوهی که مانند لشکری بر او یورش میبرد، میپردازد. او از ضعف و ناتوانی خود صحبت میکند و به این اشاره میکند که این غم به او آسیب میزند و به نوعی بنیاد و پایهی وجودش را متزلزل کرده است. غم، مانند یک نیروی قوی، او را تحت فشار قرار داده و بر او مسلط شده است.
هوش مصنوعی: من در صید تو، دامانم را به سوی تو میگسترانم و به آهوهای زیبا و خونینچشم تو میاندیشم.
هوش مصنوعی: بیا به گورسان تا گل بوزون بوی خوشش را استشمام کنیم. باید مانند نوعروسی با زلفهای پریشان در کنار تازه دامادم مشغول بگذاریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.