|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال درونی فرد میپردازد. شاعر میگوید که ظاهر او مانند طلا درخشان است، اما از وضعیت درونی او نپرسید، زیرا اشکهایش مانند انار ریخته شدهاند. او از دیگران میخواهد که به احوال واقعیاش پی نبرند، چون در جلوی در، خون بر زمین ریخته شده و این نشان از درد و رنج او دارد. در کل، شاعر احساسات عمیق و غمانگیز خود را از دیگران پنهان میکند.
هوش مصنوعی: صورت من را چون طلا زیبا و درخشان میبینی، اما از حال و احوال درونم نپرس. اشکهای من را که مانند دانههای انار پربار و خوش رنگ است میبینی، اما نپرس چرا میریزم.
هوش مصنوعی: وضعیت درونی خانهام را از من نپرس؛ فقط خون را که بر در وجودم نشسته میبینی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.