|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، دل، شب و سرو هر کدام زیبایی‌های معشوق را توصیف می‌کنند. دل می‌گوید که عشقش بسیار عمیق و ماندگار است، شب به زیبایی و درازی موهای معشوق اشاره می‌کند، و سرو به قامت و زیبایی او می‌بالد. این‌ها نشان‌دهنده‌ی اهمیت و عشق به معشوق هستند و در نهایت بیان می‌شود که او عمر عزیز ماست و باید همچنان با عشق به او ادامه دهیم.
هوش مصنوعی: دل به من گفت که عشقش بی‌پایان است و وقتی شب فرا رسید، به من گفت که زیبایی‌اش همچون زلفش طولانی و فریبنده است.
هوش مصنوعی: سرو زیبا و تنومند به ما می‌گوید که قد و قامتش بلند و باوقار است و این بلند قامتیش یادآور عمر گران‌قدر ماست، پس باید همچنان که او بلند است، ما هم در زندگی خود باقامت و استقامت باقی بمانیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.