هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع میپردازد که زندگی بدون دیدن دوستان و همراهان، به نوعی مرگ یا خواب به حساب میآید. همچنین اشاره میکند که آبی که انسان را تیره میکند، در واقع زهر است، و برعکس، زهر که انسان را صاف و شفاف میکند، میتواند مانند آب باشد. به طور کلی، این اشعار نشاندهنده پیچیدگی و تضادهای احساسات انسانی در ارتباط با دوستان و تنهایی هستند.
هوش مصنوعی: آبی که باعث میشود تو احساس ناامیدی و غم کنی، زهر است. اما زهر هم میتواند چیزی باشد که تو را آزاد و شاداب کند؛ بنابراین، این شاید به مفهوم هر چیز است که در ابتدا منفی به نظر میرسد ولی در واقع میتواند اثرات مثبت نیز داشته باشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع میپردازد که زندگی بدون دیدن دوستان و همراهان، به نوعی مرگ یا خواب به حساب میآید. همچنین اشاره میکند که آبی که انسان را تیره میکند، در واقع زهر است، و برعکس، زهر که انسان را صاف و شفاف میکند، میتواند مانند آب باشد. به طور کلی، این اشعار نشاندهنده پیچیدگی و تضادهای احساسات انسانی در ارتباط با دوستان و تنهایی هستند.
هوش مصنوعی: هر زمان که از دیدن دوستانم دور باشم یا به خاطر مرگ یا خواب از آنها بیخبر باشم، عمرم هدر رفته است.
هوش مصنوعی: آبی که باعث میشود تو احساس ناامیدی و غم کنی، زهر است. اما زهر هم میتواند چیزی باشد که تو را آزاد و شاداب کند؛ بنابراین، این شاید به مفهوم هر چیز است که در ابتدا منفی به نظر میرسد ولی در واقع میتواند اثرات مثبت نیز داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شمع آمد و گفت: این کرا تاب بود
کز آتش تیز بی خور وخواب بود
آبم کند آتش که به من بسته دلست
آتش دیدی که تشنهٔ آب بود
هر عمر که بیدیدن اصحاب بود
یا مرگ بود به طبع یا خواب بود
آبی که ترا تیره کند زهر بود
زهری که ترا صاف کند آب بود
گر جانت درین بادیه بیآب بود
در تشنهلبی چو شعله در تاب بود
زنهار مخور فریب عادت کانجا
دریا تشنه سراب سیراب بود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.