گنجور » مولوی » دیوان شمس » رباعیات

رباعی شمارهٔ ۸۳۰

مه را طرفی بماه رو میماند

چیزیش بدان فرشته خو میماند

نی نی ز کجا تا بکجا مه که بود

جان بندهٔ او بدو خود او میماند

با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.

تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.