|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به بررسی مفهوم هستی و واقعیت می‌پردازند. شاعر بیان می‌کند که گاهی حقیقت و وجود در عیان و ظاهر نیستند و تنها در دل انسان و در بطن معنا وجود دارند. همچنین اشاره دارد که در جهان مادی نیز حقیقت وجودی را نمی‌توان به وضوح مشاهده کرد و وجود و عدم به گونه‌ای پیچیده و غیرقابل درک هستند. به طور کلی، این شعر به عمق و پیچیدگی فلسفی هستی و عدم توجه می‌کند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در درون انسان احساسات و معانی عمیقی وجود دارند که به وضوح قابل مشاهده نیستند. آنچه در دل می‌گذرد و درونی است، ممکن است بر زبان نیاید و احساسات واقعی را به زبان نیاورد.
هوش مصنوعی: در جهان، چیزی وجود دارد و در همین جهان، آنچه هست، قابل مشاهده است. اما اگر به هستی و نیستی نگاهی بیندازیم، آنچه می‌بینیم همیشه به همان شکلی که تصور می‌کنیم، نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.