|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید که هرکس بر روی گورش عبور کند، حالتی مست و سرخوش به او دست می‌دهد. اگر کسی در کنار او بایستد نیز به همان حال دچار می‌شود. او همچنین اشاره می‌کند که در دریا و رودخانه‌ها، حتی در عمق آب، این حال مستی وجود دارد و این حالت در خاک و گور نیز حضور دارد. به‌طور کلی، این شعر به مفهوم اثرگذاری مرگ و خاک بر شادی و مستی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که از کنار قبر من عبور کند، اگر مست نشود، حداقل اگر بایستد، حتماً تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و دچار حالتی از سرخوشی می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی که دریا به حد پرآبی برسد، آرام و خوشحال می‌شود و وقتی که در زمین، آب رودخانه کم می‌شود، فضای گور و قبرستان بر آدمی حاکم می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.