|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دوگانهی انسانی میپردازد. شاعر خود را به کسانی میسپارد که در کنار درد و رنج، خوشیهایی دارند. او از افرادی صحبت میکند که در تنهاییشان غم و اندوه به سراغشان میآید، و به طور کلی از وفای دیگران و دردهای ناشی از بیوفایی میگوید. به عبارت دیگر، شاعر به پیچیدگی احساسات انسانی اشاره میکند که گاهی در درد و رنج، شادی و خوشی نیز وجود دارد.
هوش مصنوعی: من به آن افرادی وابستهام که در کنار شادیهایشان، غم و اندوه را درک میکنند و با آن زندگی میکنند. همچنین به کسانی علاقهمندم که با وجود تنهاییشان، به خوشیهای خود میپردازند.
هوش مصنوعی: میگویند وفای او بسیار لذتبخش است، اما من از آن بیخبرم و در واقع، ناپایداری و بیوفاییاش برایم دلپذیرتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.