مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۱ گفتم که دلم آلت و انگاز مست مانند رباب دل هم‌آواز منست خود ایندل من یار کسی دیگر بود من میگفتم مگر که همباز منست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر احساسات عاشقانه‌اش را بیان می‌کند. او می‌گوید که دلش همچون سازی است که در هماهنگی با معشوقش نغمه می‌زند. اما متوجه می‌شود که معشوقش در عشق به کسی دیگر است و شاعر در تلاش است تا فکر کند که او نیز بخشی از زندگی‌اش است.
هوش مصنوعی: گفتم دل من همچون ساز و لبی خوش صداست که هم آواز با احساساتم می‌زند.
هوش مصنوعی: این دل من، به جای اینکه مال من باشد، به کسی دیگر تعلق دارد. من همیشه میگفتم که شاید او هم شریک من باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا مهر ابوتراب دمساز منست
حیدر بجهان همدم و همراز منست
این هر دو جگر گوشه دو بالند مرا
مشکن بالم که وقت پرواز منست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.