|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات عمیق عاشقانه خود میپردازد و از تناقضات درونی صحبت میکند. اگر در دلش آتش عشق نیست، پس این دود ناشی از چه چیزی است؟ و اگر عود نسوخته، چرا بوی آن به مشام میرسد؟ شاعر از وجود خود به عنوان یک عاشق و نابود شده سوال میکند و همچنین از خوشحالی پروانهای که به خاطر سوز شمع رنج میکشد، تعجب میکند. این ابیات نشاندهندهٔ جستجوی معنا در عشق و رنجهای ناشی از آن است.
هوش مصنوعی: اگر دل من آتشین نیست، پس این دود از کجا ناشی میشود؟ و اگر بخور نمیسوزد، پس چرا این بوی خوش از آن به مشام میرسد؟
هوش مصنوعی: چرا من که عاشقم و از عشق به شدت درد کشیدهام، اینگونه زندگی میکنم؟ پروانهای که به دور شمع میچرخد، چگونه از سوز و آتش آن خوشحال است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.