|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تأثیر عمیق وجود یک معشوق اشاره می‌کند. او به خاطر وجود و زیبایی این معشوق مست و دیوانه شده است. همچنین، شمعی که به او نزدیک می‌شود، نماد روشنایی و عشق است که آتش عشق را در وجود او روشن می‌کند. به‌نوعی، شاعر بر ارتباط عمیق عشق و عقل تأکید دارد.
هوش مصنوعی: من از آن شراب می‌نوشم که روح پیمانه‌اش را در خود دارد و از این مست شدم که عقل مرا به جنون کشانده است.
هوش مصنوعی: یک شمع به من نزدیک شد و شعله‌ای در وجودم روشن کرد. این شمع، همان آفتابی است که پروانه به دور آن می‌چرخد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زآن می خوردم که روح پیمانهٔ اوست
زآن مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
دودی به من آمد آتشی با من زد
زآن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.