هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس بیگانگی شاعر با وجود و عدم وجود است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که وقتی از هر دو جدایی می‌جوید، دیگر نمی‌تواند مردانگی خود را حفظ کند. او همچنین می‌گوید که با وجود شگفتی‌های درونش، هرگز به جنون نمی‌رسد و این نشانه‌ای از عقل و آگاهی اوست.
مهدی قناعت پیشه در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۱۹ نوشته:
یکی از عجایبش همین قدرت تشخیص حق و باطل در تمام امور و علوم و اینکه کسی بتواند چنین موزون و زیبا با استفاده از حقیقت اینهمه متفاوت و گوناگون ولی در یک مسیر و با کنایه و رمز و بدون تناقض ...مولانا خود وتوان متفاوتش نشانه رسیدن است و تا راهی به تفاوت میزان تفاوت مولانا با انسانی معمولی را آن هم در مسیر صحیح خود تجربه نکنیم همانطورکه او تجربه کرده، دنیا مکان بهتری برای بسیاری نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس بیگانگی شاعر با وجود و عدم وجود است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که وقتی از هر دو جدایی می‌جوید، دیگر نمی‌تواند مردانگی خود را حفظ کند. او همچنین می‌گوید که با وجود شگفتی‌های درونش، هرگز به جنون نمی‌رسد و این نشانه‌ای از عقل و آگاهی اوست.
هوش مصنوعی: آدمی در بین وجود و عدم فاصله‌ای دارد و از هر دو حالت جدا شده است. این وضعیت نشان‌دهنده‌ی فقدان مردانگی و احساس پافشاری بر روی خود است.
هوش مصنوعی: اگر من از شگفتی‌هایی که در درونم دارم دیوانه نمی‌شوم، علتش این است که خودِ دیوانگی وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفتم که مگر رای تو فرزانگی است
رفتیم و هنوزت سر بیگانگی است
هر حیله که در تصور عقل آید
کردیم کنون نوبت دیوانگی است
دردا که دگر سخن ز فرزانگی است
چیزی که نه در شمار دیوانگی است
بیگانگی عافیتم ننگی بود
اکنون به وی ام نسبت هم خانگی است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.