|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دعوت به ورود به باغی میپردازد که در آن با گل و زیباییها مواجه هستیم، اگرچه ممکن است خارهایی هم وجود داشته باشد. شاعر پیشنهاد میکند که اگر در میان دیگران نیستی، به همفکری و تعامل بپرداز. همچنین، بیان میشود که اگر در زندگی خود خطراتی وجود ندارد، نباید به فکر زهر و سموم باشی. در نهایت، خواندن این شعر را مانند نقشهای دیواری میداند که چیزی فراتر از ظاهر را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: به باغ بیا و با گلستان همراه شو، اگرچه در اینجا خار وجود دارد. پس اگر با دیگران همسنخ نیستی، از آمدن در این محیط نترس و خودت را نشان بده.
هوش مصنوعی: اگر از زهر دورویی دوری نکنید، مانند ماری شبیه به دیواری خواهید بود که هیچگونه نشانی از زهر ندارد. مانند نقشی بروی دیوار، وجود شما بیمعنا خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صد حیف ایدل که مرد دیدار نهای
واقف به تجلیات اسرار نهای
قانع به همینی که دو چشمت باز است
خرگوش صفت، و لیک بیدار نهای
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.