|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر دعوت به ملاقات کرده است و از زیبایی و آراستگی معشوق سخن میگوید. او احساس میکند که زیبایی معشوق بهگونهای است که گویی از میان زیباییها ظاهر شده و به اوج خود رسیده است. شاعر از معشوق میخواهد که مانند ماه بر آسمان بتابد و به باغ بیاید، جایی که زیبایی و طراوت وجود دارد.
هوش مصنوعی: امروز بیا که به طرز زیبایی خود را آراستهای، انگار که از دل زیبایی به وجود آمدهای.
هوش مصنوعی: ماه را در آسمان تماشا کن و در باغ قدم بگذار که در آنجا سرو زیبایی وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر سو به تن از زخم مهی کاسته ای
یا صفحه گل از رقم آراسته ای
چون شعله آتشین که از خوردن چوب
سرکش تر و خانه سوزتر خاسته ای
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.