رباعی شمارهٔ ۱۶۹۸ مولوی » دیوان شمس » رباعیات ای آنکه طبیب دردهای مائیاین درد ز حد رفت چه میفرمائی والله اگر هزار معجون داریمن جانم نبرم تا تو رخی ننمائی
با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شماره‌گذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکی‌درج | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
* برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با این شعر از نسخه‌های خطی اینجا را ببینید.
حاشیه‌ها
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
نازیلا نوشته:
من جان نبرم تا تو رخی ننمائی
👆☹
ساعد نوشته:
ای آنکه طبیب درد مایی
بس درد مراست گو کجایی
والله اگر هزار معجون داری
من جان نبرم تا که تو رخ ننمایی
👆☹
امیرفراهانی نوشته:
ای آنکه طبیب دردهای مائی
این درد ز حد برفت چه میفرمائی
والله اگر هزار معجون داری
من جان نبرم ، تا تو رخی ننمائی
👆☹
مهسا نوشته:
ای آنکه طبیب دردهای مائی
این درد ز حد رفت چه میفرمائی
والله اگر هزار معجون داری
من جان نبرم تا تو رخی ننمائی
👆☹