هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به رابطه عمیق و عاشقانه خود اشاره می‌کند. او خود را به یک پیمانه شراب تشبیه می‌کند و معشوقش را به می یا جان آن پیمانه. شاعر می‌گوید که در این عشق، او مرده است اما معشوق زنده و پر از جان و زندگی است. به معشوق می‌گوید در وفا و صداقت صحبت کند، و در پاسخ می‌شنود که آیا دیوانه‌ای می‌تواند کسی را به حال خود رها کند؟ این ابیات نشان‌دهنده وابستگی عمیق و عشق پرشور است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به رابطه عمیق و عاشقانه خود اشاره می‌کند. او خود را به یک پیمانه شراب تشبیه می‌کند و معشوقش را به می یا جان آن پیمانه. شاعر می‌گوید که در این عشق، او مرده است اما معشوق زنده و پر از جان و زندگی است. به معشوق می‌گوید در وفا و صداقت صحبت کند، و در پاسخ می‌شنود که آیا دیوانه‌ای می‌تواند کسی را به حال خود رها کند؟ این ابیات نشان‌دهنده وابستگی عمیق و عشق پرشور است.
هوش مصنوعی: گفتم که تو در حالت شراب و من در حال نوشیدن آن هستم. من دیگر وجودی ندارم و تو، روح و جان من هستی.
هوش مصنوعی: اکنون به صداقت و وفا دست بزن، اما در این حین، خاموش باش. آیا کسی دیوانه را در خانه‌اش تنها می‌گذارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در هجو من ای قوامی فرزانه
گر ماز شدی تا بسر خمخانه
من سوزنیم گنگ و نر و دیوانه
بندم و تیر هر دو از یکنانه
در راه فرید کاتب فرزانه
بگشاد شبی در تناسل خانه
آورده به صحرای جهان مردانه
خوارزمیکی باره و دندانه
مستش دیدم، گرفته راه خانه
خلقی با او، ز خویش و از بیگانه
خود را بستم برو زدم مستانه
ز آنگونه که با شمع کند پروانه
این بادیهٔ تو را سری پیدا نه
پختن طمعِ وصل تو جز سودا نه
جان عاشقِ تو، ولیک جان اینجا نه
تو در دلِ ما ولیک دل با ما نه
ای در طلب تو عاقلان دیوانه
در راه غم تو آشنا بیگانه
چون می نتوان با تو شدن هم خانه
در نور خودم بسوز چون پروانه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.