مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۹۵ آنی که وجود و عدمت اوست همه سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه تو دیده نداری که باو درنگری ورنی که ز سر تا قدمت اوست همه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این مفهوم است که وجود و عدم انسان به خداوند وابسته است و تمام خوشی‌ها و ناراحتی‌ها از او ناشی می‌شود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که انسان نمی‌تواند به عمق واقعیات پی ببرد، در حالی که تمام هستی او به خدا وابسته است.
هوش مصنوعی: هر چه هستی، چه وجود داشته باشی و چه نداشته باشی، همه چیز در دستان اوست و اوست که منبع تمام شادی‌ها و غم‌های تو به شمار می‌آید.
هوش مصنوعی: تو نمی‌بینی که او را در نظر بگیری، اما او از سر تا پای تو حضور دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یاری که وجود و عدمت اوست همه
سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه
تو دیده نداری که بدو درنگری
ورنه زسرت تا قدمت اوست همه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.