|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف مردی می‌پردازد که بوی فقر از او به مشام می‌رسد و فقیران به خوبی می‌دانند که این فرد چه چیزهایی از خود به جا می‌گذارد. همچنین شاعر به قدرت و بزرگی خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید که تمام آسمان و آنچه در آن است، همه به خواست و اراده خداوند ایجاد شده و هر کسی باید آنچه را نصیبش است، از او بگیرد.
هوش مصنوعی: هر کسی که از او بوی فقر به مشام برسد، فقرا به خوبی می‌دانند که او چه چیزهایی را تولید می‌کند یا به چه چیزی می‌انجامد.
هوش مصنوعی: به خدا قسم که آسمان و هر چیزی که در آن وجود دارد، نصیب و سرنوشت هرکس را از او می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلفی است تو را که عاشقی زاید از او
حسنی است تو را که طبع بگشاید از او
رویی است تو را که روح بفزاید از او
می دان که مرا چه آرزو آید از او
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.