|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به ویرانی و افسانه‌ای که از عشق یا ارتباط با معشوق به دست آمده، اشاره می‌کند. او از پیمان و عهدی که داشته، غمگین است و بیان می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند خانه‌ی واقعی‌اش را از خانه‌ی معشوق تشخیص دهد. به طور کلی، این اشعار حسرت و ناامیدی نسبت به عدم دسترسی به معشوق و تأثیر عمیق او بر زندگی شاعر را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: از منبع و ثروتی که در دنیای وجود او بود، به ویرانه و خرابه ای تبدیل شدیم که تنها داستان و حکایت او را به یاد داریم.
هوش مصنوعی: آه که هیچ‌کس نمی‌تواند مرز خانه‌اش را از خانهٔ او تشخیص دهد و از پیمان و پیمانه‌اش آگاه نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.