هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر درباره توبه و بازگشت به اشتباهاتش صحبت می‌کند. او می‌گوید که از توبه کردن خسته شده و نمی‌تواند سرش را از قضا و تقدیر بلند کند. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که هرچند به خود قول داده که سمت مسکرات نرود، اما نمی‌تواند از نام دوست و خوشی‌های آن چشم‌پوشی کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر درباره توبه و بازگشت به اشتباهاتش صحبت می‌کند. او می‌گوید که از توبه کردن خسته شده و نمی‌تواند سرش را از قضا و تقدیر بلند کند. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که هرچند به خود قول داده که سمت مسکرات نرود، اما نمی‌تواند از نام دوست و خوشی‌های آن چشم‌پوشی کند.
هوش مصنوعی: ای جان، من از توبه کردن پشیمان شدم، زیرا نمی‌توانم از تقدیر و سرنوشت فرار کنم.
هوش مصنوعی: من به می‌خوردن و به نام دوست قسم نمی‌خورم، اما نوشیدن شراب به یاد او برایم خوشایند است، ای جان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.