مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۶

توبه کردم ز توبه کردن ای جان

نتوان ز قضا کشید گردن ای جان

سوگند بسر می‌نبرم لیک خوش است

سوگند به نام دوست خوردن ای جان