|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تمثیل دریا و قطره اشاره میکند. او خود را به عنوان دریا معرفی میکند و قطره را نمادی از جزئی از وجودش میداند. همچنین بیان میکند که اگرچه او به ظاهر کوچک و ناچیز به نظر میرسد، اما حقیقتاً بخشی از یک کل بزرگتر است. به طور کلی، این ابیات مفهوم وحدت وجود و جستجوی حقیقت را به تصویر میکشند.
هوش مصنوعی: من همه هستی را در خود دارم و فقط بخشی از وجودم مانند یک قطره است. من هرگز به ظاهر و اندک بودن خود مغرور نمیشوم، مانند کسانی که فقط به حجم کم خود توجه میکنند.
هوش مصنوعی: میخواهم بگویم که حتی اگر به ظاهر کوچک و ناچیز به نظر بیایم، هر ذرهای از وجودم به نوعی فریاد میزند که من تنها یک ذره نیستم و ارزش بیشتری دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.