سر در خاک آستان تو نهم
دل در خم زلف دلستان تو نهم
جانم به لب آمده است لب پیش من آر
تا جان به بهانه در دهان تو نهم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
سر در خاک آستان تو نهم
دل در خم زلف دلستان تو نهم
جانم به لب آمده است لب پیش من آر
تا جان به بهانه در دهان تو نهم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر عشق و علاقه عمیق خود را به معشوقش بیان می‌کند. او می‌گوید که حاضر است سرش را در خاک آستان معشوق بگذارد و دلش را در زلف او قفل کند. همچنین، از معشوقش خواسته تا لب‌هایش را به پیش او بیاورد، زیرا جانش به لب رسیده و می‌خواهد جانش را به بهانه‌ای در دهان معشوق نهد. در واقع، این شعر بیانگر تمایل و اشتیاق عمیق شاعر به معشوق است.
هوش مصنوعی: سرم را به خاک درگاه تو می‌گذارم و دلم را در پیچ و تاب زلف‌های زیبای تو قرار می‌دهم.
هوش مصنوعی: زندگی برایم به سختی گذشته و دیگر تاب ادامه‌اش را ندارم. بیا و نزد من بنشین تا بتوانم جانم را به خاطر تو فدای تو کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سر در سر خاک آستان تو نهم
دل در خم زلف دلستان تو نهم
جانم بلب آمدست یک بوسه بیار
تا جان ببهانه در دهان تو نهم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.