مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷۷ بر زلف تو گر دست درازی کردم والله که حقیقت نه مجازی کردم من در سر زلف تو بدیدم دل خویش پس با دل خویش عشقبازی کردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های زلف معشوقش اشاره می‌کند و اعتراف می‌کند که اگر به آن زلف‌ها دست بزند، این کار از روی حقیقت و عشق واقعی است. او همچنین می‌گوید که در زلف معشوقش، دل خود را دیده و با دل خودش عشق بازی کرده است.
هوش مصنوعی: اگر به زلف تو دست بزنم، حقیقتاً این کار را از روی صداقت انجام داده‌ام و نه به صورت ساختگی و غیرواقعی.
هوش مصنوعی: من در حلقه‌های موهای تو دل خود را دیدم، به همین خاطر با دل خود عشق ورزیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.