|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که هرچقدر به محبوب نزدیک است، در حقیقت احساس دوری می‌کند. او از شدت عشق و ارتباط با معشوق، احساس تنهایی و دوری دارد و از کثرت موانع و مشکلاتی که در این رابطه وجود دارد، رنج می‌برد. در واقع، هرچه بیشتر به معشوق می‌رسد، بیشتر دچار غم و رنج می‌شود.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه مدام به تو نزدیک هستم، احساس می‌کنم دور افتاده‌ام و از شدت ارتباط و نزدیکی‌ام با تو، احساس تنهایی می‌کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر زیاد شدن اضطراب‌ها و مشکلات، در حالتی پنهان و نامشخص به سر می‌برم و به خاطر صحت و درستی‌های بیش از حد، در رنج و عذاب هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عمریست ز گلزار تماشا دورم
از فیض ملازمت بسی مهجورم
دیدار تو را همیشه دل خواهانست
از بس که ز نادیدن تو رنجورم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.