ای ز هجرانت زمین و آسمان بگریسته
دل میان خون نشسته عقل و جان بگریسته
چون به عالم نیست یک کس مر مکانت را عوض
در عزای تو مکان و لامکان بگریسته
جبرئیل و قدسیان را بال و پر ازرق شده
انبیا و اولیا را دیدگان بگریسته
اندر این ماتم دریغا تاب گفتارم نماند
تا مثالی وانمایم کان چنان بگریسته
چون از این خانه برفتی سقف دولت درشکست
لاجرم دولت بر اهل امتحان بگریسته
در حقیقت صد جهان بودی نبودی یک کسی
دوش دیدم آن جهان بر این جهان بگریسته
چو ز دیده دور گشتی رفت دیده در پیت
جان پی دیده بمانده خون چکان بگریسته
غیرت تو گر نبودی اشک‌ها باریدمی
همچنین به خون چکان دل در نهان بگریسته
مشک‌ها باید چه جای اشک‌ها در هجر تو
هر نفس خونابه گشته هر زمان بگریسته
ای دریغا ای دریغا ای دریغا ای دریغ
بر چنان چشم عیان چشم گمان بگریسته
شه صلاح الدین برفتی ای همای گرم رو
از کمان جستی چو تیر و آن کمان بگریسته
بر صلاح الدین چه داند هر کسی بگریستن
هم کسی باید که داند بر کسان بگریسته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد و غم ناشی از جدایی و فقدان انسانی بزرگ سخن می‌گوید. او می‌گوید که زمین و آسمان به خاطر این جدایی ناله کرده‌اند و دل او در خون نشسته است. هیچ‌کس نتوانسته است جایگزینی برای فرد مورد نظر پیدا کند و حتی موجودات مقدس نیز به گریه افتاده‌اند. شاعر با تلخی از درد ناشی از فقدان حرف می‌زند و این حزن را فراتر از کلمات می‌داند. او می‌گوید که با رفتن این فرد، دنیا به شدت دچار ویرانی شده و این فقدان برای همه موجودات به حدی سنگین است که به طور مداوم در حال گریه‌اند. شاعر همچنین به شدت حسرت و اندوه خود را نسبت به این جدایی ابراز می‌کند و مهارتش در توصیف این احساسات را ناکافی می‌داند. این شعر در نهایت به عشق و ارادت به شخص مورد نظر ختم می‌شود و نشان می‌دهد که فقدان او چگونه همه‌چیز را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: ای دل، از دوری تو زمین و آسمان در غم و اندوه به گریه نشسته‌اند. دل من در میان خون و اشک غرق شده و عقل و جانم نیز به خاطر فراق تو به زاری افتاده‌اند.
هوش مصنوعی: وقتی که در این جهان کسی به مقام تو نمی‌رسد، در غم تو حتی مکان و غیرمکان نیز به گریه افتاده‌اند.
هوش مصنوعی: در این بیت، جبرئیل و فرشتگان را مشاهده می‌کنیم که به خاطر حال و وضعیت انبیا و اولیا، دلی غمگین و چشمانی پر از اشک دارند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی دلتنگی و تأسف آنهاست، با اشاره به عظمت و مقام والای انبیا و اولیا.
هوش مصنوعی: در این سوگ و اندوه، افسوس که نتوانم بیان کنم و مثالی بیاورم از کسی که به شدت شماشده است.
هوش مصنوعی: وقتی از این خانه رفتی، دیگر بخت و اقبال نیز از هم پاشیده شد و به همین دلیل، روزگار بر کسانی که در آزمون‌ها قرار دارند، گریسته است.
هوش مصنوعی: در واقع، اگر صد جهان هم وجود داشته باشد، باز هم کسی را نمی‌توان یافت که ببیند. دیشب، کسی را دیدم که بر این دنیا اشک می‌ریخت.
هوش مصنوعی: وقتی از نظر دور شدی، چشم‌ها به تو وابسته ماندند و جانم به خاطر دوری‌ات غمگین و اشک‌ریزان شد.
هوش مصنوعی: اگر غیرت و حس غیرت تو نبود، اشک‌هایم مانند باران می‌بارید و دل پر از درد و سکوت من به آرامی خون گریسته می‌شد.
هوش مصنوعی: عطر مشک‌ها چه ارزش دارد در مقابل اشک‌هایی که بر اثر دوری تو می‌ریزیم؟ هر لحظه قلب‌مان پر از درد و حسرت شده و در هر آن به یاد تو گریه می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ای افسوس، ای افسوس، ای افسوس، ای دریغ بر چشمی که حقیقت را می‌بیند، اما همچنان درگیر گمان و خیال است.
هوش مصنوعی: صلاح الدین، ای پرنده نیکوخت، پرواز کرد و همچون تیر از کمان رها شد و کمان هم بر او اندوهگین گشت.
هوش مصنوعی: هر کس نمی‌تواند بفهمد که بر صلاح‌الدین چه می‌گذرد و چرا باید گریه کند، بلکه تنها کسی که خود تجربه‌ای از سوگواری بر دیگران دارد، می‌تواند درک کند که باید بر او گریه کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.