روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو
عشرت چون شکر ما را تو نگهدار و مرو
عشوه دهد دشمن من عشوه او را مشنو
جان و دلم را به غم و غصه بمسپار و مرو
دشمن ما را و تو را بهر خدا شاد مکن
حیله دشمن مشنو دوست میازار و مرو
هیچ حسود از پی کس نیک نگوید صنما
آنج سزد از کرم دوست به پیش آر و مرو
همچو خسان هر نفسی خویش به هر باد مده
وسوسه‌ها را بزن آتش تو به یک بار و مرو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به درخواست معشوقه‌ای نوشته شده که نویسنده از او می‌خواهد که در زندگی‌اش بماند و از او جدا نشود. او نگران غم و افسردگی ناشی از جدایی است و به او توصیه می‌کند که به توطئه‌های دشمنان گوش ندهد و به دوستیشان ادامه دهد. همچنین می‌گوید که حسودان نمی‌توانند درباره‌ی کسی خوب سخن بگویند و باید بر روی صداقت و محبت متمرکز باشند. در آخر، شاعر به او خوش‌آمد می‌گوید و از او می‌خواهد که آرامش را در زندگی‌اش حفظ کند و به وسوسه‌ها توجه نکند.
هوش مصنوعی: تو روشنایی خانه من هستی، پس چرا آن را ترک می‌کنی و می‌روی؟ لذت و خوشی مانند شکر برای ماست، پس تو را می‌خواهم که بمانی و نروی.
هوش مصنوعی: بداندیشی را که به من ناز می‌زند، جدی نگیر. جان و دل خود را به غم و اندوه نسپار و از آن دوری کن.
هوش مصنوعی: دشمن ما و تو را به خاطر خدا خوشحال نکن. فریب دشمن را نخور و دوستت را آزار نده و نرو.
هوش مصنوعی: هیچ حسودی در مورد کسی خوب صحبت نمی‌کند. ای محبوب، بهتر است که از لطف و کرم دوست خود به دیگران کمک کنی و از درگیری دوری کنی.
هوش مصنوعی: مانند افرادی که به حرف‌های بی‌پایه و افکار منفی اهمیت می‌دهند، در هر لحظه به خودت نگو که به هر چیز سرسری توجه کن. به وسوسه‌ها توجهی نکن و با یکبار اقدام محکم و قاطع، از آنها فاصله بگیر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.