من خوشم از گفت خسان وز لب و لنج ترشان
من بکشم دامن تو دامن من هم تو کشان
جان من و جان تو را هر دو به هم دوخت قضا
خوش خوش خوش خوشم پیش تو ای شاه خوشان
زانک مرا داد لبش نیست لبی را اثرش
ز آنچ چشیدم ز لبت هیچ لبی را مچشان
آنک ترش روی بود دانک درم جوی بود
از خم سرکه است همه با شکرانش منشان
گفتم ای شاه علم من که میان عسلم
از عسل من که چشد گفت لب خوش منشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن از اشعار عاشقانه و عارفانه است که به عشق و زیبایی معشوق اشاره دارد. شاعر به خوشحالی خود از دیدار معشوق و تاثیر لب و لبخند او بر روحش اشاره میکند. او بیان میکند که قضا و تقدیر جان او و جان معشوق را به هم پیوند داده است. شاعر همچنین از شیرینی و لذتهایی که از ارتباط با معشوق حس میکند سخن میگوید و معشوق را "شاه خوشان" خطاب میکند. در نهایت، او به طعمی که از لبان معشوق چشیده و نسبت به دیگران توصیف میکند، اشاره دارد و میگوید که لب معشوق بخصوص خوشمزهتر از دیگران است.
هوش مصنوعی: من از صحبت کردن با انسانهای بیخیال لذت میبرم و از لب و زبان آنها خوشم میآید. دامن تو را میکشم و از تو میخواهم که دامن من را هم بکشی.
هوش مصنوعی: سرنوشت ما را به هم پیوند زده است، و من در حضور تو، ای پادشاه خوشبخت، احساس شادابی و خوشی فراوانی میکنم.
هوش مصنوعی: چونکه لبش طعمی به من نداد، اثری از آن طعم را بر لب دیگران نمیبینم. از آنچه که از لب تو چشیدم، هیچ لب دیگری نمیتواند آن را بیاورد.
هوش مصنوعی: آن شخص با چهرهٔ ترش و اخمو، در واقع مانند سروی است که از آن سرکه میچکد، اما با شیرینی و شکر در کنار آن، نشان میدهد که میتوان در کنار تلخیها، شیرینیهایی نیز پیدا کرد.
هوش مصنوعی: گفتم ای پادشاه دانش، بین شکوفههای من و عسل من که طعم شیرینش را بچشد، گفت که لبهای خوشم میچشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.